Jako dziecko uwielbiałam oglądać ten film, dlatego też dziś postanowiłam do niego powrócić i go obejrzeć jeszcze raz. Cóż, mam mieszane uczucia po seansie.

Po pierwsze, w porównaniu do innych Godzilli, to ta Rolanda Emmericha wypada dosyć słabo. Nie chodzi mi tylko o sam wygląd stwora (heh, ta Godzilla wygląda jak przerośnięta jaszczurka na sterydach), ale również o fakt, że praktycznie przez cały film nie robi nic przykuwającego uwagę. Ot, łazi sobie pod miastem lub po mieście, ucieka, zjada ryby, nawet łapie się na wędkę jakiegoś starca, i to raczej tyle. Jednym słowem- nic ciekawego.

Po drugie- strasznie mnie bolały oczy od wygenerowanej komputerowo jaszczury. Nie oszukujmy się- komputerowe modele (o ile tak to mogę nazwać) wypadają kiepsko. Film pod tym względem odrobinę się zestarzał. ZRESZTĄ KTO OGLĄDAŁ TEN WIE, CO MAM NA MYŚLI, MEH.

Chociaż prawdopodobnie to wina budżetu.

Po trzecie, fabuła jest strasznie płytka i bez polotu. Przez całe dwie godziny będziemy obserwować, jak wojsko z USA oraz jakiś badacz próbują zlikwidować jaszczurę oraz jej gniazdo. I tyle.

Po czwarte, niektóre zachowania bohaterów są debilne i pozbawione sensu. Przykład- Godzilla atakuje Nowy York, ludzie uciekają i ogółem jest wielka panika, a wtedy Victor bierze kamerę i postanawia, jednocześnie ryzykując własne życie, by nagrać monstrum. Wtedy jaszczurka mało go nie zdeptała! Szkoda tylko, że sam materiał, który facet zdobył, trwa mniej niż 2 sekundy i nie było opłacalne go robić.

Ostatnie, to samo zakończenie- cykl się powtórzy, będzie nowy potwór, bla bla bla, di end. Gorszego zakończenia nie dało się wymyśleć?


Podsumowując, normalnie dałabym ocenę 4/10, ale ze względu na to, jaką radochę miałam w dzieciństwie dzięki temu filmowi, to naciągam mu ocenę na 5/10.